Zabytkowy tramwaj Maximum nabiera kształtów
Zabytkowy tramwaj Maximum z 1901 roku doczekał się już drewnianego dachu, który został zamontowany pod koniec kwietnia. Prosto z Niemiec przybyła też specjalna paczka - płótno żaglowe do pokrycia dachu.
Tramwaj typu Maximum to unikat na skalę światową. Do naszych czasów zachowało się dosłownie kilka sztuk podobnych pojazdów. Na początku XX w. tramwaje tego typu jeździły po Berlinie, Norymberdze czy Wrocławiu. Egzemplarze z każdego miasta różniły się – ten wrocławski jest zatem jedyny na świecie.
Na czym polega ich wyjątkowość? – Były przede wszystkim dłuższe od pozostałych, bo mierzyły 10 metrów. Nie posiadały stałego podwozia jak np. tramwaje typu Nowa Berolina, lecz dwa skrętne wózki – tłumaczy Tomasz Sielicki. – Co ciekawe, koła różniły się wielkością: napędne miały standardową średnicę, a toczne, które pełniły funkcję wyłącznie prowadzącą po szynach, nieco mniejszą – dodaje.
Dwa oryginalne wózki z początku ubiegłego wieku udało się odnaleźć w małym przedsiębiorstwie tramwajowym w miejscowości Woltersdorf pod Berlinem. – Grupa Niemców, zafascynowanych historią tramwajów, postanowiła zachować te elementy specjalnie do renowacji naszego tramwaju. Wśród nich jest także przedwojenny mieszkaniec Wrocławia, który doskonale pamięta tramwaje typu Maximum.
Podstawę wagonu stanowi dębowa rama, szkielet ścian i dachu wykonano z jesionu, natomiast poszycie dachu to deski sosnowe. Wewnątrz pojawi się także boazeria z ciemnego mahoniu afrykańskiego, tzw. mahoniu sapeli.
Jak to się stało, że nadwozie dotrwało do naszych czasów? W latach 60., gdy wagon wycofano z eksploatacji, został on kupiony przez jednego z pracowników MPK i zamieniony na… altankę ogrodową. Przez kilkadziesiąt lat nadwozie stało na działce w Smolcu, po czym zostało przeniesione pod dach.
Remont generalny wykonuje firma RMT Protram z Wrocławia, a finansuje go gmina Wrocław z funduszy budżetu obywatelskiego.
Fot. Maximum#325
Przeczytaj komentarze (1)
Komentarze (1)