Czy zaburzenia lękowe można wyleczyć?

Od pacjentów, którzy zgłaszają się do poradni z problemem lęku, często słyszę podobnie brzmiące wołanie o pomoc: „Ja po prostu nie chcę już odczuwać lęku. Może mi Pani pomóc? Czy ze mną jest coś nie tak?”.

Po co nam lęk?

W tym momencie najczęściej stosuję tzw. psychoedukację, odwołując się do ewolucji. Generalnie nie ma ludzi, którzy nigdy by nie odczuwali strachu czy lęku. Lęk i strach są reakcjami emocjonalnymi na niebezpieczeństwo, którym towarzyszą doznania somatyczne.

Gdyby ludzie nie odczuwali w ogóle lęku, prawdopodobnie nasz gatunek by nie przetrwał. Już ludzie pierwotni, w kontakcie z największym zagrożeniem jakim były dzikie zwierzęta, dzięki odczuwanemu lękowi mogli „ocenić” sytuację i podjąć ryzyko działania: ucieczka, walka lub zastygnięcie (zamrożenie, bezruch).

Swoim pacjentom mówię, iż musimy odczuwać lęk. Dzięki niemu człowiek może przeżyć nawet w trudnych, ekstremalnych warunkach. Jest w stanie ważyć swoje reakcje, przewidywać konsekwencje.

Niestety, problem zaczyna się w momencie, kiedy dana osoba zaczyna odczuwać lęk częściej, mocniej, kiedy lęk zaczyna utrudniać codzienne funkcjonowanie.

Zaburzenia lękowe - lęk ma „wiele twarzy"

W literaturze naukowej zaburzenia lękowe obejmują szeroką grupę związaną ze stresem i objawami somatycznymi. Wyróżnia się:

• zaburzenia lękowe w postaci fobii (fobie społeczne, fobie specyficzne jak np. klaustrofobia, czyli lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami);
  
  
• napady lęku panicznego  (związanego/niezwiązanego z agorafobią );
  
  
• zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (nerwica natręctw), których cechą są nawracające myśli natrętne lub czynności przymusowe;
  
  
• ogólne zaburzenia lękowe (występujące przy tym tendencje do zamartwiania się );
  
  
• zespół stresu pourazowego (PTSD) - reakcja na ciężki stres, wydarzenie traumatyczne.

Czy jest dla mnie jakiś ratunek? O tym jak wygląda leczenie zaburzeń lękowych

Tak, istnieje kilka form skutecznej terapii zaburzeń lękowych. Przede wszystkim ważne jest, aby problemem zająć się jak najszybciej. Nieleczony lęk rośnie w siłę, objawy zaczynają narastać, w odczuciu stając się bardziej intensywnymi.

1. Farmakoterapia - najczęściej stosowana na początku leczenia. Są to m.in. preparaty zaliczane do grupy leków przeciwdepresyjnych (wśród nich np. selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny tzw. SSRI). Leki głównie pomagają zmniejszać objawy lękowe, nie rozwiązując jednak źródła pojawienia się lęku.
   
   
2. Psychoterapia - skuteczna forma o długofalowych efektach. Zwykle odbywa się w nurcie poznawczo-behawioralnym. Sesje mają określoną strukturę, ukierunkowane na konkretny cel. Wielu specjalistów prowadzi także psychoterapię online.

W trakcie terapii stosowane są strategie tj.:

• Zapoznanie osoby z zaburzeniami lękowymi, jak powstaje tzw. błędne koło lęku. Dużą rolę odgrywa tutaj psychoedukacja, osoba dowiaduje się więcej o swoim zaburzeniu, uczy się obserwacji sygnałów z ciała, rozpoznawania emocji, co na wejściu już obniża poziom lęku.
  
  
• Zmiana przekonań poznawczych. Na tym etapie pacjent uczy się rozpoznawać swoje przekonania lękowe ,aby zamienić je na bardziej rzeczywiste spojrzenie. 
  
  
• Ekspozycja na sytuacje wywołujące strach. Konieczność zmierzenia się z sytuacją, która wywołuje lęk, pozwala nabyć pewnej odporności, zrozumieć, że atak paniki to nie koniec świata.

Istotnym elementem terapii są ćwiczenia oddechowe oraz relaksacja. Nieprawidłowy oddech to częsty problem w zaburzeniach lękowych, a zbyt szybkie i głębokie oddychanie może prowadzić do hiperwentylacji.

Jeżeli zauważasz u siebie problemy związane z lękiem – nie czekaj! Umów się na wizytę do specjalisty lub psychoterapię online i rozpocznij walkę o lepsze jutro.

Artykuł gościnny Magdy z Sensity.pl