Ranking najbogatszych. Niezłe pozycje Świdnicy, Żarowa i Świebodzic

Od ponad 12 lat portal samorządowy wspolnota.org publikuje rankingi najbogatszych i najbiedniejszych miast, powiatów oraz gmin. Jak w 2017 roku wypadła Świdnica i cały powiat?

Rankingi Wspólnoty to opracowywane przez prof. Pawła Swianiewicza z Uniwersytetu Warszawskiego zestawienia wszystkich samorządów analizowane na podstawie obiektywnych danych z GUS pod kątem kilku aspektów. Publikowane są one rok po okresie, którego dotyczą zebrane w tym zestawieniu dane.

I tak miasto Świdnica uplasowało się w 2017 roku na 75 miejscu uzyskując dochody na poziomie 3027,62 zł złotych per capita. W porównaniu z rokiem 2016 nastąpił wzrost z miejsca 96.

Powiat z dochodem 709,70 zł złotych uplasował się na 172 miejscu, czyli w połowie stawki i o kilkanaście oczek niżej niż w roku 2016.

Gmina wiejska Świdnica w 2017 roku uzyskała dochód per capita 2969,65 zł zł co dało jej 433 miejsce (nastąpiła zwyżka z pozycji 592 w stosunku do roku 2016). Duży spadek zanotowały Marcinowice. Z 716 miejsca w 2016 roku znalazły się na 992 z dochodem 2656,53 zł.

Najwyższą pozycję na 590 miasteczek branych pod uwagę uzyskał Żarów, które uplasował się na 138 miejscu z dochodem 3188,35 złotych per capita. Drugie z powiatu świdnickiego są Świebodzice z 192 pozycją (skok w górę z 323 miejsca) i 3007,35 zł dochodu. Trzecią lokatę w powiecie uzyskał Strzegom lądując na 237 miejscu z dochodem 2911,94 zł.

Stawkę w końcówce rankingu zamyka Jaworzyna Śląska na 533 miejscu z dochodem 2462,92 zł. 

Metoda rankingu (ze strony wspolnota.org)

Zastosowana metoda obliczania wskaźnika użytego w rankingu jest identyczna jak rok temu. Tradycyjnie pominięte zostały wpływy z dotacji celowych. Zwłaszcza w okresie tak intensywnego korzystania z funduszy unijnych dotacje te mają chwilowy, ale bardzo silny wpływ na wielkość dochodów.

Tak jak w ubiegłych latach wpływające do budżetu dochody zostały skorygowane na dwa sposoby. Po pierwsze, odjęto składki przekazywane przez samorządy w związku z subwencją równoważącą (regionalną w przypadku województw) – tak zwane janosikowe. 

Po drugie, do faktycznie zebranych dochodów dodano skutki zmniejszenia stawek, ulg i zwolnień w podatkach lokalnych (chodzi o to, by porównywać faktyczną zamożność, a nie skutki podejmowanych w gminach autonomicznych decyzji odnoszących się do polityki fiskalnej). Ta poprawka odnosi się wyłącznie do samorządów gminnych, bo powiaty i województwa nie podejmują żadnych decyzji odnoszących się do podatków.

Skorygowane w ten sposób dochody podzielono przez liczbę ludności każdej jednostki samorządowej.