Dziady polsko-japońskie. Pokaz we Wrocławiu

8 kwietnia 2019 roku w Instytucie Grotowskiego (Studio Na Grobli) odbędzie się spektakl „Dziady polsko-japońskie/Soreisai/祖霊際” w reżyserii Jadwigi Rodowicz-Czechowskiej. Wybitna japonistka spróbowała zrealizować utopijny projekt Grotowskiego i użyć „Dziadów” do stworzenia wspólnoty. Za oprawę muzyczną spektaklu odpowiada Zespół Lorenc Trio w składzie: Maniucha Bikont, Maciej Filipczuk, Jacek Hałas, Marcin Lorenc.

„Dziady polsko-japońskie/Soreisai/祖霊際 ” to wydarzenie teatralne zbudowane na kanwie potańcówki wiejsko-miejskiej oraz japońskich Zaduszek – O-bon, które powstało z inspiracji „Dziadami” Jerzego Grotowskiego (1961) i „Gusłami” Włodzimierza Staniewskiego i Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice” (1981). Rządzą tutaj muzyka i klimat potańcówki, a nade wszystko moc kobiet, do tej pory w „Dziadach” ignorowana. Dlatego też główne role grają Hana Umeda oraz Beata Passini. Towarzyszą im Piotr Zgorzelski oraz Kanji Shimizu – aktor teatru nō związany z wybitnym Teatrem Tessenkai w Tokio.

Za reżyserię, koncepcję spektaklu i scenariusz odpowiada Jadwiga Rodowicz-Czechowska – była członkini Ośrodka Praktyk Teatralnych „Gardzienice”, była współpracownica Jerzego Grotowskiego, badaczka teatru japońskiego, w latach 2008–2012 Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Japonii. „Wszystkie te bogate doświadczenia zaowocowały polsko-japońskimi «Dziadami», niezwykłym projektem spełniającym wizje Grotowskiego poprzez praktyki źródłowe „Gardzienic”. […] na dwie godziny powołana została do istnienia wspólnota obrzędowa, dokładnie wedle wskazówek Grotowskiego sprzed pół wieku: „niczego się nie odtwarza, nie przedstawia, ale uczestniczy się w pewnym ceremoniale, który wyzwala podświadomość zbiorową” (Mirosław Kocur, Teatralny.pl).

W Japonii od najdawniejszych czasów trwa zwyczaj zaduszkowej uczty i tańców odprawianych podczas O-bon – święta przodków, kiedy to dusze odwiedzają domy rodzinne i przyglądają się, jak żywi sobie radzą. Latem odbywają się zaduszkowe zjazdy rodzinne, wspólne wieczerze oraz tańce całej społeczności – dzielnic w miastach, wiosek na prowincji. Grają na instrumentach nawet amatorzy, tłumy suną korowodem po uliczkach i placach. Do obcowania żywych z duszami przodków nawiązuje wielu wybitnych japońskich twórców teatralnych, na przykład Shūji Terayama. Obcowanie to stanowi grunt sztuk widowiskowych w Japonii: teatru nō, kabuki i jōruri.

W setną rocznicę nawiązania oficjalnych stosunków między Polską a Japonią twórcy kolejne noce dziadów dedykują Dziadom i Babom. Premiera spektaklu odbyła się 17 listopada 2018 w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, w 2016 roku natomiast podczas Olimpiady Teatralnej w ramach festiwalu „Dziady Recykling” zaprezentowano remiks „Dziady. «A czegóż potrzeba dla duszy»”. Projekt współfinansuje m.st. Warszawa. Spektakl w języku polskim.  Bilety do nabycia na: TUTAJ..