[FOTO] Wrocław w PRL-u: ruiny do rozbiórki

czwartek, 18.8.2016 10:05 4437 0

Potężna hala targowa u zbiegu ulic Piłsudskiego, Zielińskiego i Kolejowej i dom towarowy w samym sercu Starego Miasta przy św. Mikołaja i Kiełbaśniczej – to tylko niektóre wrocławskie budowle w peerelowskim Wrocławiu przeznaczone do rozbiórki. Mieszkańcy miasta mogli je oglądać jeszcze w latach 70. 

Wnętrze hali targowej II, 2 marca 1973 r., fot. Stanisław Kokurewicz, Ośrodek „Pamięć i Przyszłość”

Wrocławskie budowle z lat 70. na zdjęciach Stanisława Kokurewicza to część fotograficznej kolekcji Ośrodka „Pamięć i Przyszłość”. 

Dr Piotr Sroka, wrocławski historyk z Ośrodka "Pamięć i Przyszłość", podkreśla, że w 1970 r. hucznie obchodzono dwudziestą piątą rocznicę „powrotu Wrocławia do Macierzy”: – W dorosłość zdążyło wejść całe pokolenie wrocławian, urodzonych już po II wojnie światowej. I chociaż propaganda szczyciła się sukcesami w odbudowie zniszczonego w 1945 r. miasta, spacerując po nim, wciąż jeszcze można było natknąć się na ruiny świadczące o wojennej tragedii – dodaje historyk.

 Wrocław miał dwie bliźniacze hale targowe
Jedną z budowli, która uszkodzona w czasie oblężenia Festung Breslau dotrwała w takim stanie do lat 70. XX w., była hala targowa II. Powstała w latach 1906-1908 wg projektu Richarda Plüddemanna i Heinricha Küstera w kwartale pomiędzy dzisiejszymi ulicami Piłsudskiego, Zielińskiego i Kolejową.

– Była to bliźniacza konstrukcja istniejącej do dziś hali targowej I przy ul. Piaskowej. W 1945 r. uszkodzeniu uległa nawa poprzeczna i stropy piwnic hali targowej II. Pomimo uszkodzeń, była ona częściowo użytkowana. Po długiej dyskusji nad przyszłością obiektu w 1972 r. podjęto decyzję o jego rozbiórce. Koszty potencjalnej odbudowy, szacowane na 140 mln zł, uznano za zbyt wysokie, poza tym przewidywano trudności ze znalezieniem wykonawców remontu – mówi Piotr Sroka.

Po hali było targowisko
Piotr Sroka podkreśla, że wyburzenie betonowej konstrukcji stojącej blisko innych budynków też nie było zadaniem łatwym. Jego wykonania podjęli się saperzy pod nadzorem oficerów z Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu.

Drugiego marca 1973 r. w hali pojawili się żołnierze i rozpoczęli przygotowania do jej wyburzenia. Po umieszczeniu ładunków wybuchowych w specjalnie przygotowanych otworach (łącznie wywiercono ich niemal 15 tys.) wysadzano w powietrze koleje części budynku. Po 28 dniach hala targowa II przestała istnieć. Ale tradycje handlowe tego miejsca przetrwały – przez kolejne dekady funkcjonowało tam targowisko – zaznacza historyk.Dom towarowy Bielschowsky
– Dwa lata dłużej w samym sercu Starego Miasta straszyły ruiny dawnego domu towarowego Bielschowsky u zbiegu ulic św. Mikołaja i Kiełbaśniczej (w jego miejscu stoi dziś budynek Wratislavia Center). Rozbiórka betonowego „szkieletora” rozpoczęła się dopiero w kwietniu 1975 r., a więc niemal dokładnie 30 lat po kapitulacji Festung Breslau – dodaje Piotr Sroka.

źródło: Wrocław pl

Dodaj komentarz

Komentarze (0)