Otwarcie Centrum Symulacji Medycznej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu

Zadaniem uczelni medycznych jest przygotowanie studentów do praktycznej pracy z pacjentami, na co dzień i w sytuacjach wymagających stalowych nerwów i szybkich reakcji. Centrum Symulacji Medycznej będzie dla nich poligonem doświadczalnym. W ściśle kontrolowanych warunkach i bez obaw o wyrządzenie krzywdy pacjentom, nauczą się postępowania w najtrudniejszych sytuacjach. 

Centrum Symulacji Medycznej mieści się w zabytkowych wnętrzach czterokondygnacyjnego budynku pochodzącego z XIX-wieku. Poprzednio znajdowały się w nim szpitalna pralnia, kuchnia i stołówka. Obiekt jest zlokalizowany na Starym Kampusie, w bezpośrednim sąsiedztwie Centrum Naukowej Informacji Medycznej. 

Centrum Symulacji Medycznej to przełom w dydaktyce Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. W sześciu salach wysokiej wierności (blok operacyjny, sala intensywnej terapii dla noworodków, dzieci i dorosłych, szpitalny oddział ratunkowy, sala porodowa, symulator karetki pogotowia ratunkowego oraz sala pielęgniarska) studenci będą zdobywać pierwsze szlify, sprawdzając swoje umiejętności w praktyce. Ogromną zaletą CSM jest możliwość pracy w interdyscyplinarnych zespołach – studenci muszą zmierzyć się nie tylko z samym wyzwaniem medycznym, ale też nauczyć zgodnej współpracy. 

CSM w liczbach 

22 898 953 zł: Łączny koszt inwestycji „Przebudowa budynku byłej kuchni i stołówki wraz ze zmianą sposobu użytkowania na Centrum Symulacji Medycznej UM we Wrocławiu". 

17 857 272,16 zł: łączna wartość projektu pn. „Rozwój dydaktyki w Centrum Symulacji Medycznej we Wrocławiu" (zakup wyposażenia CSM) współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego. 

• 381– liczba studentów mogących odbywać zajęcia w CSM w jednym czasie 
• 6 sal wysokiej wierności
• 14 pracowni niskiej wierności
• 8 sal do debriefingu
• 1 sala audytoryjna
• 14 techników symulacji – najwięcej w Polsce
• 2 edukatorów
• 2 pracowników naukowo-dydaktycznych (adiunkt, asystent)
• 1 pracownik administracji

Szpital w miniaturze

Wyposażenie CSM jest tożsame z tym, które znaleźć można w szpitalu, a pacjenci – symulatory, wiernie oddają realia porodu, zawału czy znieczulenia ogólnego. Dzięki temu rozwiązujemy problem ograniczonego dostępu do pacjentów. Podczas zajęć w Centrum każdy student będzie miał szansę uczestniczyć w scenariuszu symulacyjnym i pracować bezpośrednio z fantomem. Nauka w warunkach symulowanych będzie jednak wyłącznie uzupełnieniem pracy z pacjentami podczas zajęć klinicznych. 

Fantomy są w stanie odtworzyć niemal każdą ludzką reakcję, od zwężania i rozszerzania źrenic oraz wodzenia wzrokiem za palcem, przez pocenie, obrzęk języka czy sinienie po najbardziej podstawowe, związane z pomiarem tętna lub ciśnienia. Najbardziej zawansowany symulator obecny w CSM został wyposażony w sztuczne płuco, dzięki czemu jest w stanie realistycznie symulować proces oddychania. Posłuży przede wszystkim nauce znieczulenia ogólnego. 

Centrum Symulacji Medycznej posiada także salę wirtualnej rzeczywistości, w której na symulatorach najwyższej klasy studenci mogą uczyć się wykonywać badania USG oraz przeprowadzać symulowane operacje z zakresu laparoskopii, endoskopii oraz zabiegów na naczyniach krwionośnych.

W salach niskiej wierności studenci będą poszerzać przede wszystkim umiejętności techniczne, związane m.in. z wykonywaniem konkretnych typów badań (np. ginekologiczne, urologiczne), nauki wkłuć, opatrywania ran czy szycia chirurgicznego. Zakres ten obejmuje również naukę resuscytacji na fantomach wyposażonych w oprogramowanie analizujące działania ratującego i wskazujące, czy w danym momencie miejsce lub natężenie ucisku daje pożądane efekty. Zaawansowane manekiny do resuscytacji mogą wydawać odgłosy oddechowe, mówić i dają możliwość pomiaru ciśnienia, tętna czy pracy serca. 

Scenariusz, akcja i reakcja

Wszystkie symulacje odbywają się według z góry określonego scenariusza ułożonego przez nauczyciela akademickiego, który obserwuje je zza lustra weneckiego w reżyserce. Jego głównym zadaniem jest kontrola przebiegu symulacji. W jej trakcie technik symulacji może zmieniać parametry życiowe pacjenta, natomiast nauczyciel ma możliwość „wcielić się” w niego na potrzeby scenariusza. Dzięki temu student może zadawać pacjentowi pytania, np. na temat bólu lub samopoczucia. Liczba kombinacji jest w zasadzie nieskończona. Każdy nauczyciel może zaprojektować teoretyczny przebieg symulacji lub skorzystać z własnej praktyki nadając fantomowi historię choroby konkretnego pacjenta. 

Ważnym elementem nauki w warunkach symulowanych jest analiza działań, dlatego sale wyposażono w kamery rejestrujące przebieg symulacji. Postępowanie zespołu leczniczego oraz zarejestrowane podczas działania filmy będą omawianie w salach do debriefingu.

Nieograniczone możliwości

Centrum Symulacji Medycznej stwarza szereg możliwości edukacyjnych. Jednym nich jest np. zasymulowanie wypadku z dużą liczbą poszkodowanych, a więc wieloetapowego wydarzenia wymagającego szybkiego reagowania na różnych poziomach i współpracy między poszczególnymi medykami – w warunkach klinicznych zaaranżowanie sytuacji tego typu nie jest możliwe. W planach jest również uruchomienie letniej szkoły symulacji, w ramach której studenci różnych kierunków będą mogli uczestniczyć we wspólnych, symulowanych dyżurach, ze scenariuszem rozpisanym na 12 godzin i podziałem ról dla przedstawicieli konkretnych zawodów medycznych oraz osób znajdujących się na różnych etapach edukacji.