Rocznica beatyfikacji Gerharda Hirschfeldera: niemieckiego męczennika i patrona kłodzkiej ulicy

19 września przypada rocznica beatyfikacji Gerharda Hirschfeldera z Kłodzka, właściwie z Glatz, pierwszego błogosławionego pochodzącego z terenu obecnej diecezji świdnickiej. W 2010 r. dokonał jej w katedrze w Münster kard. Joachim Meisner na polecenie papieża Benedykta XVI. W Kłodzku jest dziś ulica jego imienia ustanowiona decyzją rady miejskiej z 30 czerwca 2011 r. Kim jest jej patron?

Hirschfelder urodził się 17 lutego 1907 r. w Glatz. Ochrzczony został w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W rodzinnym mieście w 1926 r. zdał maturę i udał się na studia teologiczne do Wrocławia, choć – jako nieślubne dziecko – miał problemy, by móc te studia rozpocząć. Ostatecznie w 1932 r. z rąk kard. Adolfa Bertrama otrzymał święcenia kapłańskie.

Przez siedem lat pracował jako wikariusz parafii w Czermnej. Zajmował się tam duszpasterstwem dzieci i młodzieży. Z powodu bezkompromisowej postawy moralnej stał się niewygodnym dla władz narodowosocjalistycznych. Jego nauki cieszyły się dużym zainteresowaniem wśród młodych ludzi. Próbowano go zastraszać: jego kazania były ostentacyjnie notowane, wzywano go na przesłuchania, został także pobity przez bojówkarzy. 

Po kilku latach został przeniesiony do Bystrzycy Kłodzkiej, co miało zapewnić mu większe bezpieczeństwo wobec nasilających się szykan. Mimo to 1 sierpnia 1941 r. został aresztowany przez gestapo. Bezpośrednią przyczyną aresztowania stały się wypowiedziane przez niego podczas kazania słowa, wkrótce po prowokacyjnym zbezczeszczeniu przez faszyzującą młodzież barokowej kapliczki wraz z krzyżem, stojącej przy drodze do wsi Wyszki: Kto wyrywa młodzieży z serc wiarę w Chrystusa, jest zbrodniarzem!

Po czteromiesięcznym pobycie w więzieniu w Kłodzku, w połowie grudnia 1941 r. został bez wyroku sądowego wywieziony najpierw do Wiednia, a potem do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Otrzymał tam numer 28972 i został osadzony razem z polskimi księżmi. Zmarł na zapalenie płuc 1 sierpnia 1942 r. w obozowym lazarecie, z powodu skrajnego wyczerpania i niedożywienia. Urna z jego prochami znajduje się na cmentarzu w Czermnej.