Podwieczorek z poezją i różą w bibliotece w Wojborzu [FOTO]

14 Zobacz galerię

21 marca: Światowy Dzień Poezji, Rok 2023 Rokiem Wisławy Szymborskie, Pierwszy Dzień Wiosny. Z tej okazji, po raz piętnasty w Filii Biblioteki Publicznej Gminy Kłodzko w Wojborzu miał miejsce Podwieczorek z poezją i różą.

Wydarzenie, w obecności lokalnych poetów oraz wielu mieszkańców Wojborza i okolic otworzyła i poprowadziła Mariola Huzar – dyrektor gminnej książnicy. Za poetyckim pulpitem zasiedli:

• Krystyna Radomska urodzona na Kresach, osiadła w Wojborzu,
• Maria Kantor urodzona w Międzylesiu, zamieszkała w Ołdrzychowicach Kłodzkich,
• Emeryk Drozdowski urodzony w Brzegu Dolnym, obecnie mieszkaniec Wojborza.

Swoją prezentację rozpoczęła Pani Krystyna Radomska, która pisze i dzieli się swoją twórczością od kilkudziesięciu lat.  Spośród wielu strof prezentujemy „Tajemnicę nocy”…

Największe tajemnice wędrują nocą
Gdy noc zapadnie, mrok ziemię okryje
Każda tajemnica
W ciemnościach się kryje.

Gdy sen człowieka zmorzy
Zaczną się senne marzenia
Odkryjesz tajemnicę we śnie
Których na jawie nie ma.

Noc pełna tajemnic
Jak niebo pełne gwiazd
Noc skryła swe tajemnice
W zakamarkach gwiazd.

Następnie do głosu doszła Pani Maria Kantor, która za pomocą prostych rymów przedstawia różne momenty swojego życia. Jej utwory powstają pod wpływem chwili… „Wieś Ołdrzychowice”.

Tu w Kotlinie Kłodzkiej
Wieś Ołdrzychowice leży
Wokół góry, lasy
Wzdłuż wsi rzeka bieży
Wieś nasza jest w Polsce
Bardzo dobrze znana
Od słynnej powodzi
Gdy była zalana
Mimo tej tragedii
Do normy wróciła
Dzisiaj tak wygląda
Jakby nic nie przeżyła
Wieś jest bardzo długa
Czysta i zadbana
Kwiaty na balkonach
W ogródkach przy bramach
Mamy straż pożarną
Co mieszkańcom służy
Piękny Dom Kultury
No i kościół duży
Bibliotekę, szkołę
Sołtysa, radnego
Dbających o wygląd
I mieszkańca swego.

Publiczności swoje pisanie pokazał również Pan Emeryk Drozdowski, który w pewnym wieku zainteresował się literaturą. Czytał, co mu wpadło w dłonie, bo to była odskocznia dla jego nieśmiałości… „Wielcy i mali”.

Prawie każdy miał chwile
Że coś pragnął stworzyć
Swoje: uczucia i myśli
Wiersz udany ułożyć!

Większość z tego wyrasa
Zarzuca swoje pisanie
A niektórym to dziwactwo
Na całe życie zostanie!

Nieliczni co piszą wiersze
Zdobędą Parnasu szczyty
Świat będzie znał ich twórczość
I spadną na nich zaszczyty!

W Światowym Dniu Poezji
I wielcy i ci niektórym znani
Wszyscy czują się poetami
I pragną być kochani! 

Podczas podwieczorku z poezją i różą nie zabrakło okolicznego tortu, który zapewniła gospodyni – bibliotekarka Małgorzata. Były też zapachy różane w podziękowaniu… I tak, słowa rymem pisane, powstające w zaciszu domowym „wyjrzały na światło dzienne”. [-]