Panowie, zobaczcie jak w Bystrzycy Kłodzkiej świętowały kobiety... Zrobiły to po swojemu, czyli perfekcyjnie [FOTO]

czwartek, 9.3.2023 16:47 8696 11

„Babę zesłał Bóg” – tę piosenkę, która wybrzmiała w bystrzyckim Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury, napisał mężczyzna. Po wieczorze urządzonym tam przez Teatr RAZY DWA wiemy już z pewnością, że nie po to, by mężczyznom było wygodnie. Kobiety uwierzyły wreszcie w siebie i – panowie! – musimy wziąć się do roboty, żeby im dorównać. Ba, żeby zechciały z nami choćby gadać. W swoim towarzystwie bawią się bowiem przednio.

„Wieczór kobiet z lokalną poezją i znaną muzyką” wymyśliła Paulina Kajdanowicz – głowa, serce i dusza Teatru RAZY DWA. Pomysł był tak dobry, że musiała na niego wpaść kobieta. A efekt? Nawet nie wiemy, od czego zacząć...

Czy od tego, że pani Paulina była absolutnie zjawiskowa i ma tak charakterystyczny styl, gest czy głos, że od razu wiemy: to nasza absolutna gwiazda i kochamy ją razem z wypełnioną po brzegi salą MGOK? A może od tego, że na scenie towarzyszyły jej absolutne piękności, które interpretowały poezję kobiet z sąsiedztwa właśnie po swojemu, kobiecemu? A może zatem od autorek wierszy, które mają odwagę, by o swoich uczuciach pisać i kazać nam się nad nimi zastanawiać? A może właśnie od pań, których tego dnia, ich dnia, czyli 8 marca, było na sali tak dużo, że autor poczuł się troszkę nieswojo? Czy od nadziei, którą nam, facetom, zdawała się dawać Ewelina Walczak, szefowa MGOK? Po kolei zatem.

Pomysł tego wydarzenia przeszedł nawet nasze oczekiwania, ale cóż się dziwić... Paulina Kajdanowicz na każdym potrafi wywrzeć wrażenie. Proponowane przez nią w Bystrzycy Kłodzkiej spektakle, zawsze wykraczają poza artystyczne ramy, w których zresztą nie do końca potrafimy się poruszać. Widzieliśmy trzy premiery kierowanego przez nią Teatru RAZY DWA. Każde przedstawienie miało wyraźny wątek społeczny, niezależnie od tego, czy realizowane było z dziećmi, czy z całkiem dorosłymi. Miały też inny wspólny mianownik: wszystkie kończyły się tak samo. Entuzjazm publiczności, wybuch radości twórców i uwielbienia dla pani Pauliny. Ani przez chwilę nie przesadzamy. Powtarzamy: mamy gwiazdę.

Wieczór rozpoczęła burmistrz Renata Surma. Cóż, wydawało nam się to naturalne: władza chce się ogrzać w cieple Dnia Kobiet. Zauważyła nielicznych mężczyzn na sali i powiedziała, że poradzi im, jak postępować z kobietami. Zapowiedziała ze sceny, że są na to dwa sposoby: pierwszy nie działa, drugi – nie istnieje... Wydawało się, że to zgrabna zapowiedź i pani burmistrz zniknie do końca przedstawienia. Okazało się, że... była jego istotną częścią, czego plakaty reklamujące imprezę nie zdradzały. A kieckę burmistrz tego wieczoru miała na sobie szałową. I te czerwone szpilki... Nie wiemy, co na to panie, ale my nie pozostaliśmy obojętni na ich urok. Przekonaliśmy się też, że pani Renata kocha scenę. Z wzajemnością.

To właśnie pani burmistrz zapowiadała kolejne RÓŻE, czyli nasze poetki związane z samą Bystrzycą Kłodzką czy ziemią kłodzką. Ich wiersze czytane były i interpretowane przez inne kobiety. Wszystko przy stolikach w zaimprowizowanej na scenie kawiarence literackiej, może nawet kabarecie, gdzie były same niewiasty. O, pardon, z jednym wyjątkiem: kelnerem – zresztą mało natrętnym – był mężczyzna. Jakże to było różne od świętowania Dnia Kobiety przed laty... Wtedy toasty wznosili głównie mężczyźni [jak w piosence Edwarda Hulewicza„Za zdrowie pań, panowie…”]. A kończyło się wrzaskiem: „Polej!”. Kobietom towarzyszyła poezja, sądząc po kieliszkach – wino i... z czasem też ploteczki. I przypisana im naturalna elegancja.

Czas zatem przedstawić RÓŻE, a było ich osiem. W kolejności poznaliśmy: Annę Łacny, Małgorzatę Grajnert, Małgorzatę Campagnę, Monikę Bobrowską, Iwonę Sakowicz, Joannę Stoklasek-Michalak, Izabelę Konieczną i Lilę Kucfir. Co możemy przekazać o ich wierszach? To trudne, bo wolelibyśmy je sami przeczytać, co też nie omieszkamy zrobić. Z pewności było to „najszczersze bicie serca”, jak określiła swoje wiersze jedna z autorek. Często wyciągnięte z szuflady, gdzie tkwiły od lat. Wydobyte z nich dzięki Paulinie Kajdanowicz. A jeden z nich, w brawurowej interpretacji Renaty Surmy, kończył się tak: „A mój Misio smacznie chrapie…” [to finał wieczoru z wyczekiwanym przez żonę ukochanym mężem, z którym kobieta chciała spędzić romantyczny wieczór, a ten Dzień Kobiet „wylewnie” świętował z kolegami].

Na takich mężów współczesne kobiety już nie czekają. Chociaż... Jest nadzieja! „Problem niektórych kobiet polega na tym, że ekscytują się byle czym, a potem za niego wychodzą…” – powiedziała burmistrz Surma. Inna pani przeczytała z kolei [i to mężczyźni koniecznie muszą zapamiętać!]: „Pytania kobiet w 80 proc dotyczą spraw, na które znają one odpowiedzi”. Panowie, nie ważcie się jednak je lekceważyć... A paniom podpowiem: mężczyźni znają 100 proc. odpowiedzi na zadawane przez siebie pytania, a wyczekiwaną odpowiedzią jest: „Masz rację, kochanie”. Rzeczywiście zatem, zmiana jest konieczna, bo inaczej przestaniemy się rozwijać.

Wieczór zakończyła Ewelina Walczak. Nie powiedziała właściwie niczego, czego nie mówiłaby przy innych okazjach. Tym razem jednak jej hasło: „Jestem dumna!”, zabrzmiało wyjątkowo. Pan Ewelina jest dumna, że jest kobietą, że gminą rządzi kobieta, a wokół są inne mądre panie. I piękne, i wrażliwe, i... potrafiące dokopać facetom. „Gdzie ci mężczyźni?!” z repertuaru Danuty Rinn w wykonaniu Pauliny Kajdanowicz zabrzmiało nawet nie prowokacyjnie, ale jak ocena. Kiepska ocena. Ewelina Walczak jednak i dla nas znalazła ciepłe słowo. Przecież w zespole ma mężczyzn, z którymi świetnie układa się jej współpraca.

To był bardzo mądry wieczór. I niesłychanie przyjemny. „Sex appeal to nasza broń kobieca…” – śpiewała wszak pani Paulina, a wokół były niemal same niewiasty! Jedno jest pewne: nawet gdyby ktoś chciał, tych kobiet nie zapędzi się już z powrotem „do garów”. Świat się zmienia. W Bystrzycy Kłodzkiej widać, że na lepsze. [kot]

PS O szpagacie burmistrz Renaty Surmy nawet się nie zająkniemy. Nie, nie był to polityczny szpagat. Pani burmistrz zrzuciła na chwilę na scenie szpilki i... [Dalej już ani słowa, bo nie znamy takich, które mogłyby oddać nasz podziw].

„WIECZÓR KOBIET z lokalną poezją i znaną muzyką”
Wiersze:
• Monika Bobrowska, Małgorzata Campagna, Małgorzata Grajnert, Izabela Konieczna, Lila Kucfir, Anna Łacny, Iwona Sakowicz i Joanna Stoklasek-Michalak
Śpiew:
• Hanna Kapuszyńska i Paulina Kajdanowicz
W spektaklu wystąpiły:
• Renata Surma, Weronika Jabłońska, Adriana Krywulec, Julia Łopusiewicz, Ewelina Sowiak i Marta Hekiert
Koncepcja, scenariusz i reżyseria:
• Paulina Kajdanowicz
Scenografia, projekt plakatu i reżyseria świateł:
• Barbara Pawłowska
Realizacja świateł:
• Robert Grabowski
Realizacja dźwięku:
• Dominik Łochnicki
Fotografia:
• Marcin Gomułka

Przeczytaj komentarze (11)

Komentarze (11)

sobota, 11.03.2023 18:32
Nie wiem czemu usuwane są komentarze ? Jedne mądre, inne...
Bogobojowy niedziela, 12.03.2023 06:34
Ty to masz ciekawe hobby. XD
niedziela, 12.03.2023 19:18
Robię to od kilku miesięcy. Kiedyś partyjniacy po zmianie ustroju...
Irek piątek, 10.03.2023 08:36
Ależ prostackie i polityczne komentarze tego WSPANIAŁEGO wieczoru.
piątek, 10.03.2023 10:17
Trzeba przyznać jedno ,że mamy nowości w świecie kultury którą...
Olcio piątek, 10.03.2023 10:53
oj nie ładnie tak oceniać współziomków ,zapewne mają powody by...
Bogobojowy czwartek, 09.03.2023 18:31
Tyle zdjęć i ani jednej fajnej laski. O_0 To...
obserwator czwartek, 09.03.2023 18:51
Bo Bystrzycy nie ma fajnych dziewczyn a spowodowane jest tym...
obserwator czwartek, 09.03.2023 19:24
Skoro kobieta potrafi dokopać nie jednemu facetowi to dziewczyny same...
Dusia czwartek, 09.03.2023 19:27
aleś się nawalił ....
czwartek, 09.03.2023 19:52
nawalił się bo pewnie zalega z alimentami i komornik go