25 maja, Kłodzko: Spotkanie z okazji 40-lecia debiutu poetyckiego Zofii Mirskiej
Zofia Mirska, urodzona w Twierdzy koło Lwowa, po maturze w Cieplicach Śląskich i studiach na Uniwersytecie Wrocławskim związała się z Kłodzkiem. Początkowo jako pracownik kultury w Kłodzkim Ośrodku Kultury, następnie wieloletnia nauczycielka języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 7 w Kłodzku. Wychowała i zainteresowała literaturą wielu kłodzczan. Otrzymała odznakę zasłużonego Działacza Kultury. Jest Honorowym Członkiem Związku Literatów Polskich i Honorowym Członkiem Dolnośląskiego Oddziału Związku Literatów Polskich. Od 40. lat zajmuje się poezją. Jest autorką dwunastu tomików.
Od 1980 do 2010 była aktywnym członkiem działającego przy Kłodzkim Ośrodku Kultury Kłodzkim Klubie Literackim. Publikowała w licznych pismach, periodykach i almanachach. Jej wiersze były tłumaczone na czeski i ukraiński. W swojej poezji często opisuje Kłodzko i osoby z nim związane m.in.: Annę Zelenay, Michała Fostowicza.
Od 1980 do 2010 była aktywnym członkiem działającego przy Kłodzkim Ośrodku Kultury Kłodzkim Klubie Literackim. Publikowała w licznych pismach, periodykach i almanachach. Jej wiersze były tłumaczone na czeski i ukraiński. W swojej poezji często opisuje Kłodzko i osoby z nim związane m.in.: Annę Zelenay, Michała Fostowicza.
Tak o jej twórczości pisze w swoim artykule: „Nadpisane. Życie literackie Ziemi Kłodzkiej i okolic”, Antoni Matuszkiewicz:
„Jej wiersze, we wcześniejszych tomikach skoncentrowane w dużym stopniu wokół najprywatniejszej przestrzeni domu i ogrodu, nabierały coraz szerszego znaczenia, stając się głosem tych, dla których obecność na nowych dla poprzednich pokoleń Polaków ziemiach nie wymaga już żadnego uzasadnienia. Jest to głos mieszkanki Kłodzka, piszącej o swoim mieście bez patosu, bez wspierania się regionalnym sentymentalizmem, epatowania urokami zabytkowej architektury etc. Dlatego miasto i jego najbliższe otoczenie, pojawiające się przeważnie w wierszach Mirskiej jako sztafaż czy detal, ma siłę nieodpartej naturalności. To także poezja pewności języka i wysokiej literackiej świadomości, ugruntowanej na polonistycznych studiach i w długoletniej pracy w szkolnictwie i w instytucjach kultury”.
„Jej wiersze, we wcześniejszych tomikach skoncentrowane w dużym stopniu wokół najprywatniejszej przestrzeni domu i ogrodu, nabierały coraz szerszego znaczenia, stając się głosem tych, dla których obecność na nowych dla poprzednich pokoleń Polaków ziemiach nie wymaga już żadnego uzasadnienia. Jest to głos mieszkanki Kłodzka, piszącej o swoim mieście bez patosu, bez wspierania się regionalnym sentymentalizmem, epatowania urokami zabytkowej architektury etc. Dlatego miasto i jego najbliższe otoczenie, pojawiające się przeważnie w wierszach Mirskiej jako sztafaż czy detal, ma siłę nieodpartej naturalności. To także poezja pewności języka i wysokiej literackiej świadomości, ugruntowanej na polonistycznych studiach i w długoletniej pracy w szkolnictwie i w instytucjach kultury”.
Komentarze (0)