Piława Górna: Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych 2020

W sali widowiskowej ośrodka kultury w Piławie Górnej 2 marca o godzinie 13:00 odbędzie się pokaz spektaklu Sceny Faktu Teatru Telewizji pt. Pseudonim „Anoda”.

Dokument opowiada o działalności 25-letniego porucznika Jana Rodowicza*, uczestnika m.in. akcji pod Arsenałem. Rodowicz był jednym z dowódców pododdziału batalionu „Zośka”, walczył w powstaniu warszawskim, był wielokrotnie ranny. Za wykazane męstwo został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. Po wojnie próbował wrócić do normalnego życia. Nie zdawał sobie sprawy, że dla władz komunistycznych był śmiertelnym wrogiem i wyimaginowanym przeciwnikiem nowego ustroju.

*Jan Rodowicz ps. Anoda urodził się 7 marca 1923 r. Należał do pokolenia wychowanego w odrodzonej w 1918 r. Rzeczypospolitej. Jako uczeń Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie należał do legendarnej 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej „Pomarańczarni”, z której wywodzili się późniejsi członkowie Szarych Szeregów upamiętnieni w „Kamieniach na szaniec” Aleksandra Kamińskiego: Tadeusz Zawadzki „Zośka”, Jan Bytnar „Rudy” i Aleksy Dawidowski „Alek”.

Po wybuchu wojny Jan Rodowicz włączył się w działalność konspiracyjną. Uczestniczył w najważniejszych akcjach bojowych Grup Szturmowych Szarych Szeregów, m.in.: akcji pod Arsenałem, odbicia więźniów pod Celestynowem, akcji pod Czarnocinem.

W czasie powstania walczył najpierw na Woli. Postrzelony przez snajpera w płuco 9 sierpnia został ciężko ranny. Dwa dni później, już w szpitalu, został odznaczony orderem Virtuti Militari.

Po ewakuacji starówki 31 sierpnia przedostał się kanałami z grupą rannych żołnierzy batalionu „Zośka” do Śródmieścia. Trafił do szpitala przy ul. Hożej, a później dołączył do kolegów walczących na Czerniakowie. 15 września został ponownie ranny, podobnie jak następnego dnia podczas transportu do szpitala.

We wrześniu 1945 r. posłuchał apelu płk. Jana Mazurkiewicza „Radosława” i ujawnił się jako żołnierz Armii Krajowej. Zaangażował się w ekshumacje i godny pochówek poległych kolegów. Na Cmentarzu Powązkowskim powstała kwatera Szarych Szeregów, znana z charakterystycznych brzozowych krzyży.

Poświęcił się również integrowaniu środowiska byłych żołnierzy batalionu „Zośka”. Zainicjował powstanie Archiwum Batalionu „Zośka”, kompletował wykazy poległych.

Aresztowany w Wigilię Bożego Narodzenia 1948 r., został przewieziony do Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego na ul. Koszykową w Warszawie. Zginął 7 stycznia 1949 r. podczas przesłuchania.

UM Piława Górna