Wratislavia Cantans w Bielawie

czwartek, 14.9.2017 23:31 6550 4

W ramach 52. Międzynarodowego Festiwalu Wratislavia Cantans oraz 42. Kursu Interpretacji Muzyki Oratoryjnej i Kantatowej w kościele p.w. Wniebowzięcia NMP w Bielawie odbył się koncert "Młodzi Mistrzowie". Wystąpiła Orkiestra Festiwalowa NFM pod kierownictwem artystycznym Aleksandry Rupocińskiej (klawesyn).  Muzycy wykonali cztery sonety miłosne Tadeusza Bairda oraz arie i recitativo Alessandro Scarlattiego. Soliści: Agata Chodorek, Sylwia Gorajek, Magdalena Makowska - Pabich, Natalia Piątkowska, Anastazja Połtawska, Wojciech Basiakowski, Marek Belko (Słowacja), Adrian Janus, Tomasz Łykowski, Pavlo Prystai (Ukraina) oraz Michał Ziemak. Słuchacze oklaskami na stojąco nagrodzili solistów i muzyków.

 

Przeczytaj komentarze (4)

Komentarze (4)

Jadzia piątek, 15.09.2017 16:18
O jakam rada, że już wiem na czym grał ten przystojny wirtuoz...
uczestniczka, ale nie z Bielawy piątek, 15.09.2017 10:08
Brawo bielawianie. Trzeba być prawdziwym melomanem, aby w taką pogodę wybrać się na koncert. Pisze oczywiście o drodze, bo wnętrze świątyni, połaczenie sacrum z „Oratorium San Casimiro, Re di Polonia” (czyli Święty Kazimierz, Król Polski) Scarlattiego - zbudowało cudowny klimat zgoła inny od typowych sal koncertowych.
Jadzia piątek, 15.09.2017 07:55
Było pięknie, że nawet wiatr zelżał za oknami świątyni - chociaż jego szum był dodatkowym instrumentem na koncercie. Co to za instrument w postaci czegoś co ma dwa metry długości i przypomina gitarę?
meloman bielawski piątek, 15.09.2017 09:41
Teorba (lutnia basowa) – szarpany instrument muzyczny z grupy chordofonów szarpanych, nazwa ta odnosi się do wielu instrumentów z rodziny lutni o długiej szyjce i podwójnej główce, takich jak: włoskie liuto attiorbato, francuskie théorbe des pièces, arcylutnia, niemiecka lutnia barokowa, angélique. Etym. – fr. t(h)éorbe ‚jw.’ z wł. tiorba ‚wielka lutnia’. Teorba powstała pod koniec XVI w. jako kolejne stadium ewolucji lutni, do której dodawano kolejne struny basowe celem rozszerzenia możliwości repertuarowych instrumentu. Nowością było dodanie tzw. strun burdonowych, czyli strun basowych, zawieszonych na dodatkowej główce, umieszczonej na rozbudowanej szyjce instrumentu. Takie struny mogły być strojone w zależności od wykonywanych utworów i szarpano je bez skracania ich palcami. Teorba była instrumentem akompaniatorskim, grano na niej techniką basso continuo. W XVII wieku popularna w kapelach, była także instrumentem operowym. Pod koniec XVIII wieku ustępuje miejsca instrumentom klawiszowym, takim jak klawesyn. Na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, teorba przekształciła się w teorban (często z nią mylony), który był instrumentem o nieco innej budowie i służył do akompaniamentu pieśni. Teorban także Torban (ukr. Торбан lub Теорбан, ros. Торбан) zw. także pańską bandurą albo ruskim teorbanem – instrument muzyczny z grupy chordofonów szarpanych, należy do rodziny lutni. Instrument ten powstał i zdobył wielką popularność w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVIII i XIX w., był często wykorzystywany w muzyce dworskiej, na Ukrainie uważany za instrument narodowy. Teorban łączy w sobie cechy zachodnioeuropejskiej teorby i ukraińskiej bandury. Cechą wyróżniającą ten instrument spośród innych odmian lutni basowych jest obecność dodatkowych, sopranowych strun burdonowych, rozpiętych na lewej stronie płyty wierzchniej i strojonych diatonicznie, podobnie jak ma to miejsce w bandurze. Niewykluczone, że nazwa teorban jest zestawieniem słów teorba i bandura.