Na szczycie Góry św. Anny, odbyło się uroczyste otwarcie wyremontowanej wieży widokowej. W niedzielę, 5 października o godz. 11.00 z Góry Wszystkich Świętych w Słupcu nowo wytyczonym szlakiem turystycznym ok. 100 osób wyruszyło na Górę św. Anny. Grupę prowadzili przewodnik Czesław Dominas, Elżbieta Bisikiewicz i Witold Telus z noworudzkiego koła PTTK.
Nowy szlak łączy dwie wieże, liczy ok. 8 km lub jak ktoś woli – ponad 9 tys. kroków, to trasa łagodna, prowadząca częściowo drogami asfaltowymi, częściowo drogami polnymi, o bardzo łagodnym przebiegu pozbawionym ostrych wzniesień. Jest to świetna propozycja na popołudniowy spacer.
Oficjalna część imprezy rozpoczęła się mszą św. w kościele św. Anny odprawionej przez dziekana ks. Jerzego Kosa. Następnie już pod wieżą zebranych przywitali: Wojciech Kołodziej, dyrektor Miejskiego Ośrodka Kultury, współorganizator imprezy, Tomasz Kiliński, burmistrz Nowej Rudy, Monika Wielichowska, poseł na Sejm, Andrzej Behan, przewodniczący Rady Miejskiej w Nowej Rudzie, Jan Bednarczyk, burmistrz Radkowa oraz Czesław Kręcichwost, prezes Zarządu Stowarzyszenia Gmin Polskich Euroregionu Glacensis. Po okazjonalnych przemówieniach i poświęceniu wieży przez ks. Jerzego Kosa, pierwsi turyści mogli wejść na taras widokowy i podziwiać widoki z wieży.
Wszyscy, którzy przybyli na imprezę, m.in. mieszkańcy Pieszyc, Bielawy, Radkowa, a nawet Czesi, mogli spróbować pysznego bigosu, żołnierskiej grochówki z kuchni polowej i zjeść samodzielnie upieczoną nad ogniskiem kiełbaskę. Nie lada atrakcją dla zebranych był występ zespołu „Bieguni”. Zorganizowano też konkurs wiedzy o Nowej Rudzie i okolicy. Nie zapomniano o najmłodszych uczestnikach wyprawy – zapewniono im rozrywkę w postaci dmuchańców. Zdaniem wielu uczestników była to jedna z najlepszych imprez zorganizowanych przez miasto w ostatnich latach.
Trochę historii
W II połowie XIX wieku zbocza Góry św. Anny porośnięte były niskim i jednocześnie gęstym lasem, natomiast sam szczyt, nazywany „Czerwonym Wierchem” („Rote Höhe”) był niezagospodarowany. Według przekazów w 1882 roku, jako pierwszą budowlę, wzniesiono tu pawilon, który nazywano „schroniskiem ochronnym” („Schutzhütte”). Jeszcze w tym samym roku noworudzka sekcja GGV wybudowała za 600 marek drewniany pomost w formie piramidy o wysokości 5 m, który miał ułatwić podziwianie panoramy, zwłaszcza, że drzewostan porastający zbocza góry stawał się coraz wyższy. Na skutek pewnych błędów konstrukcyjnych pomost ten musiano w 1906 r. nieco pomniejszyć.
W tym czasie myślano już o budowie wieży murowanej, dlatego też na prośbę przewodniczącego Carla Ferche rządowy budowniczy – Heinrich Wollf z Berlina (pochodził z Nowej Rudy) – przygotował projekt murowanej wieży widokowej, której koszt budowy miał wynieść około 13,5 tys. marek. 26 maja na zebraniu sekcji budowę wieży w drodze przetargu powierzono majstrowi budowlanemu Adamowi. 11 czerwca uroczyście położono kamień węgielny pod jej budowę. Jeszcze w tym roku oddano ją do użytku.
W porównaniu do innych wież widokowych wznoszonych przez GGV na Ziemi Kłodzkiej (na Śnieżniku, Górze Wszystkich Świętych), wieży na Górze św. Anny nie nadano żadnego imienia. Wybudowanie jej było największym sukcesem noworudzkiej sekcji GGV.
Wieża widokowa na Górze św. Anny wzniesiona została z lokalnego czerwonego piaskowca. Jej prostokątna podstawa ma 5,9 m na 4,3 m, wysokość (podaje się 23 m) wygląda na 14 m (też podawana w niektórej literaturze). Na taras widokowy, który przykryto spadzistym dachem opartym na 8 kolumnach prowadzi 81 stopni. W dolnej części wieży dobudowano w konstrukcji słupowej tzw. „hale ochronną” („Schutzhalle”), która na planie mierzyła 11,5 m na 8,4 m. W niej znajdowała się restauracja.
Andrzej Behan, „Nowa Ruda – przewodnik historyczno-turystyczny”
Wasze komentarze