SPEKTAKLE KONKURSOWE:
1. WROCŁAWSKI TEATR LALEK – „PO SZNURKU” – 14.09 godz. 18.00, Scena Kameralna Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 60 minut / wiek: 10+
scenariusz i reżyseria: Joanna Gerigk
scenografia: Jan Polívka
muzyka: Sebastian Ładyżyński
konsultacja choreograficzna: Jacek Gębura
obsada: Józef Frymet, Tomasz Maśląkowski, Anna Zych (gościnnie)
prapremiera: 11 października 2014
W domu samotnego, starzejącego się pisarza pojawiają się niespodziewani goście: Piotr i pani Ania – ludzie jakby nie z tego świata, obdarzeni dziecięcą radością życia i nieograniczoną wyobraźnią. Każdy przedmiot codziennego użytku, każde słowo wypowiedziane przez bohatera może stać się dla nich inspiracją dla niezwykłej opowieści. Wciągając pisarza w swoje żywiołowe narracje, nieoczekiwanie budzą w nim nowe siły twórcze.
Odwołujące się do tradycji teatru przedmiotu, oparte na zaskakujących skojarzeniach i absurdalnym poczuciu humoru przedstawienie Joanny Gerigk pobudza wyobraźnię i rozwija dziecięcą kreatywność. To próba pokazania małym widzom, jak z rzeczy codziennego użytku można stworzyć najbardziej niesamowite światy. Dzieci na widowni będą się jednak nie tylko świetnie bawić, ale też otrzymają ważną lekcję empatii i tolerancji wobec tych, którzy nie do końca wpisują się w społeczne normy.
Spektakl inspirowany twórczością Piotra Gęglawego – podopiecznego szczecińskiej Fundacji Pod Sukniami, propagującej sztukę naiwną, uczestnika Warsztatów Terapii Zajęciowej organizowanych przez Polskie Stowarzyszenie na rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym.
2. TEATR „MASKA” W RZESZOWIE – „NAJMNIEJSZY SAMOLOT NA ŚWIECIE” – 15.09 godz. 9.00, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 55 minut / wiek: 4+
autor: Swietłana Bień
tłumaczenie: Katarzyna Litwin
reżyseria: Igor Kazakov
scenografia: Tatiana Nersisian
muzyka: Swietłana Bień
choreografia: Marta Bury
obsada: Kamil Dobrowolski, Henryk Hryniewicki, Kamila Korolko, Piotr Pańczak, Natalia Zduń
prapremiera: 4 maja 2014
Bohaterem naszej historii jest samolot. Taki, jakich wiele, tylko nieduży. Właściwie to zupełnie mały, a wręcz najmniejszy na świecie. Jego koledzy – duże i trochę zarozumiałe samoloty – często dokuczają mu z tego powodu. Jeśli i Wam zdarzyło się usłyszeć, że jesteście zbyt mali, aby z kimś się bawić lub czymś zajmować, wiecie doskonale, że nie jest to przyjemne. Małemu samolotowi było bardzo przykro, kiedy od ciągle zajętych „bardzo ważnymi sprawami” kolegów słyszał, że taki mikrus do niczego się nie nadaje. Kiedy już prawie im uwierzył, że mały to znaczy nieważny, spotkał największego psa na świecie. I być może Was to zdziwi, ale okazało się, że to właśnie on, tylko on – maleńki samolot, którego jeden bardzo niesympatyczny kolega nazwał „komarem ze śmigłem” – może pomóc największemu i bardzo nieszczęśliwemu psu. Co było dalej? Czy samolot wywiązał się ze swojej bardzo ważnej misji? O tym opowiemy Wam podczas przedstawienia.
Spektakl uczy, że każdy z nas jest ważny i może dokonać wielkich rzeczy, jeśli tylko uwierzy w siebie i będzie pamiętał, że czasem wmawiamy sobie, że wszystko przepadło, zamiast spróbować poszukać wyjścia z trudnej sytuacji. Wyjścia, które mamy często na wyciągnięcie ręki…
3. TEATR ANIMACJI W POZNANIU – „A NIECH TO GĘŚ KOPNIE!” – 15.09 godz. 11.00, Scena Kameralna Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 55 minut / wiek: 9+
tekst i reżyseria: Marta Guśniowska
scenografia: Julia Skuratova
muzyka: Piotr Nazaruk
obsada: Elżbieta Węgrzyn, Mariola Ryl-Krystianowska, Krzysztof Dutkiewicz, Marek Cyris, Marcin Ryl-Krystianowski
prapremiera: 5 grudnia 2014
Któż z nas nie widział Gęsi przechadzającej się beztrosko po wiejskim podwórku? Długaśna szyja, śmieszne, kłapiaste stopy – Gęś jak to Gęś. Ale czy tak naprawdę Ją znamy? Czy zastanawialiście się kiedyś, co w takiej Gęsi siedzi? O czym myśli? O czym marzy? Twórcy spektaklu „A niech to Gęś kopnie!” zadali sobie to trudne pytanie i ku wielkiemu zdziwieniu odkryli smutną prawdę: Gęś – przynajmniej ta nasza – ma depresję. Jest chuda, brzydka i nie ma przyjaciół – jedyne, co ma, to ów wielki smutek, przyczepiony do niej mocno, niczym jesienny liść do podeszwy mokrego buta. Czy Gęś odnajdzie swoje szczęście? Czy uśmiech na powrót zagości na jej dziobie? Przekonacie się o tym, oglądając nasz pełen humoru spektakl o poszukiwaniu sensu w życiu, o wielkiej sile przyjaźni oraz szczęściu, które może nas spotkać nawet wtedy, kiedy najmniej się go spodziewamy... Zapraszamy!
WYRÓŻNIENIE DLA TWÓRCÓW I ZESPOŁU AKTORSKIEGO W 21. OGÓLNOPOLSKIM KONKURSIE NA WYSTAWIENIE POLSKIEJ SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ.
4. TEATR „BAJ” WARSZAWA – „JEŚLI NIE POWIESZ, KTO BĘDZIE WIEDZIAŁ?” – 15.09 godz. 18.00, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 90 minut / wiek: 12 +
autor: Berta Hiriart
tłumaczenie: Piotr Zieliński
reżyseria: Ewa Piotrowska
scenografia: Edyta Rzewuska
muzyka: Gonzalo Macías
projekcje wideo: Sara Ramos
obsada: Hanna Kinder-Kiss, Magdalena Dąbrowska, Kamil Król, Elżbieta Bieda, Jan Plewako, Marcin Marcinowicz, Andrzej Bocian, Natalia Kiser, Piotr Michalski
prapremiera światowa (Meksyk): 3 maja 2014
prapremiera polska: 28 czerwca 2014
Twórcy spektaklu dzięki różnym środkom teatralnym: grze aktorów, multimediom, lalkom, przedmiotom, muzyce, zabierają widzów w podróż w czasie i przestrzeni. Przenoszą ich w lata czterdzieste ubiegłego wieku, do mrocznego okresu II wojny światowej. Droga prowadzi z Polski do Meksyku przez Rosję, Persję i Indie. Niektóre z odwiedzanych miejsc są przerażające, inne niezwykłe. Bohaterami spektaklu jest rodzeństwo – Irena i Jurek, którzy mają zaledwie 10 i 13 lat. Wojna sprawia, że tracą kraj i rodzinę. Udaje im się przetrwać i zachować, mimo trudnych doświadczeń, siłę ducha i chęć życia.
Spektakl powstał jako koprodukcja polsko-meksykańska w ramach projektu „Dzieci z Santa Rosa”. Przedstawia odyseję Polaków deportowanych z kraju po sowieckiej inwazji na Polskę. Ich wojenna wędrówka skończyła się w Meksyku, w willi Santa Rosa, gdzie mogli doczekać końca wojny. Celem projektu było przypomnienie mało znanych wydarzeń z czasu drugiej wojny światowej łączących oba kraje – Polskę i Meksyk. Sztuka powstała na podstawie wspomnień uczestników tych wydarzeń.
Spektakl został zrealizowany we współpracy Teatru Baj i Narodowego Instytutu Sztuk Pięknych w Meksyku (INBA – Instituto Nacional de Bellas Artes).
5. MIEJSKI TEATR MINIATURA GDAŃSK – „BŁĘKITNA PLANETA” – 16.09 godz. 9.00, Duża Scena Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 1 h 45 min z przerwą / wiek: 7+
autor: Adri Snaer Magnason
tłumaczenie: Agnieszka Kochanowska
reżyseria: Erling Jóhannesson
asystentka reżysera: Zofia Smolarska
II asystent reżysera: Tomasz Kaczorowski
scenografia: Iza Toroniewicz
muzyka: múm
obsada: Jakub Ehrlich, Magdalena Żulińska, Wioleta Karpowicz, Piotr Kłudka, Wojciech Stachura, Jakub Zalewski
prapremiera: 17 maja 2014
Spektakl „Błękitna planeta” jest polską prapremierą sztuki Islandczyka Andriego Snæra Magnasona. To teatralna adaptacja wielokrotnie nagradzanej książki „Historia błękitnej planety”, m.in. Nagroda Literacka im. Janusza Korczaka, przetłumaczonej na ponad 30 języków. Książka opowiada o planecie zamieszkanej wyłącznie przez dzieci, na której pewnego razu pojawia się pierwszy dorosły, sprzedawca kosmicznych odkurzaczy Cezary Nakręcony – w ten sposób rozpoczyna się pełna magii, piękna, ale i zmagań przygoda.
To historia o rozwoju społeczności, której członkowie mają czyste serca pełne niekończącej się młodości. Kiedy na planecie pojawia się człowiek, który chce wykorzystać tę młodość, wszystko się zmienia. Jednak jak każda dobra bajka i ta kończy się dobrze, choć zostawia dzieci z nowym doświadczeniem i zadaje pytanie, czy potrafimy przekształcić to doświadczenie w coś pozytywnego.
„Historia błękitnej planety” jest wpisana w intensywną debatę o ochronie przyrody i naturalnych zasobów, która toczy się na Islandii. Pokazuje między innymi, jak politycy dla własnych korzyści wykorzystują fałszywą retorykę dla zmylenia wyborców i jakie to może mieć konsekwencje. Ale pomimo tego, że książka była napisana w bardzo konkretnych okolicznościach, ma dużo szerszy wymiar, zadając pytania o naszą odpowiedzialność za Ziemię jako całość. – mówi reżyser Erling Jóhannesson.
Przedstawienie powstało w ramach projektu „Blue Planet" dofinansowanego z funduszy EOG, pochodzących z Islandii, Liechtensteinu i Norwegii, oraz środków krajowych.
6. TEATR LALKI I AKTORA „KUBUŚ” W KIELCACH – „PAN BAM I PTAK AGRAFKA” / pantomima dla dzieci – 16.09 godz. 11.30, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 55 minut / wiek: 4+
autor: Andrzej Kuba Sielski
inscenizacja i reżyseria: Bartłomiej Ostapczuk
scenografia i kostiumy: Bartłomiej Ostapczuk
lalki: Mateusz Mirowski
muzyka: Maja Pietraszewska-Koper
reżyseria świateł: Andrzej Król
charakteryzacja: Aleksandra Plewako-Szczerbińska
obsada: Jolanta Kęćko, Andrzej Kuba Sielski, Ewa Lubacz, Małgorzata Sielska, Mikołaj Biernacki, Michał Olszewski
prapremiera: 9 stycznia 2015
Poetycka, wzruszająca, ale i zabawna opowieść o przyjaźni i towarzyszących jej odczuciach. Radość spotkania, wzajemne oswajanie się, szczęście bycia razem, a potem smutek po utracie przyjaciela, tęsknota.
„Pan Bam i ptak Agrafka” to historia przyjaźni zapisana emocjami. Przedstawiona bez słów, sugestywną ekspresją ciała, wyrazistą mimiką, czytelnym gestem i ruchem aktora.
Pan Bam wiódł samotne, ale całkiem wesołe życie. Dzięki umiejętności rozśmieszania każdego dnia poprawiał humor sobie i innym. Pewnego razu spotkał Agrafkę – ptaka ze złamanym skrzydłem. I zaprzyjaźnił się z nią… od pierwszego wejrzenia. Już nie był sam, zabrał Agrafkę do domu i otoczył ją troskliwą opieką. Od tej pory wspólnie spędzali czas i cieszyli się swoim towarzystwem. Aż do niespodziewanego rozstania, kiedy to Agrafka zgubiła się na zatłoczonym, gwarnym festynie. Zrozpaczeni przyjaciele, szukając się nawzajem, trafili do zaczarowanej krainy – labiryntu, w której przechodząc przez kolejne drzwi, można było znaleźć się w różnych dziwnych i zaskakujących miejscach. Czy w tej tajemniczej krainie Bam i Agrafka odnajdą wreszcie drogę do siebie? A smutek i tęsknotę zastąpi radość ponownego spotkania?
- OLSZTYŃSKI TEATR LALEK – „doMY” – 17.09 godz. 9.00, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: ok. 75 minut / wiek: 4+
scenariusz i reżyseria: Honorata Mierzejewska-Mikosza
scenografia: Joanna Jaśko-Sroka
muzyka: Jarek Kordaczuk
obsada: Hanna Banasiak, Jarek Cupriak, Mateusz Mikosza, Marcin Młynarczyk, Alicja Wroniszewska
prapremiera: 22 lutego 2015
Dom. Co to takiego? Kiedy zamkniemy oczy, co widzimy; jakie słyszymy w nim dźwięki? Z czego jest zbudowany? Z drzwi, dywanu, stołu, ulubionej książeczki, gwizdka czajnika, kapiącego kranu, a może tworzą go mama, tata lub braciszek? Zadajemy pytania i próbujemy, jak z porozrzucanych puzzli, zbudować odpowiedzi. Tyle wyobrażeń i marzeń o domu, ile dzieci zasiądzie na widowni. Chcemy porozmawiać z małymi widzami o tym, co w nim robimy i co możemy zrobić dla niego?
Bezdomki zabiorą widzów w podróż po wspomnieniach związanych z domem, wspólnie zbudują cztery kąty, zapełnią je swoimi ulubionymi przedmiotami, odnajdą w pamięci i na fotografiach domowników, będą łowić charakterystyczne dla niego dźwięki. Gdzie jest dom? Tam, gdzie żyjemy, jemy, sprzątamy, kochamy, bawimy i śnimy.
Zapraszamy do fascynującej podróży po zakamarkach rodzinnego domu. Inspiracją do stworzenia autorskiego scenariusza była sztuka Stefana Themersona „Pan Tom buduje dom” oraz „Ojczyzna” Krystyny Miłobędzkiej.
8. WROCŁAWSKI TEATR LALEK – „SAM, CZYLI PRZYGOTOWANIE DO ŻYCIA W RODZINIE” / komedia muzyczna dla młodzieży – 17.09 godz. 11.00, Scena Kameralna Teatru Dramatycznego im. J. Szaniawskiego
czas trwania spektaklu: 80 minut / wiek: 13+
autor: Maria Wojtyszko
reżyseria: Jakub Krofta
scenografia: Anna Chadaj
muzyka: Grzegorz Mazoń
obsada: Kamila Chruściel, Agata Kucińska, Marta Kwiek, Patrycja Łacina-Miarka, Grzegorz Mazoń, Radosław Kasiukiewicz, Marek Koziarczyk, Konrad Kujawski
prapremiera: 8 marca 2014
Tytułowy bohater – trzynastoletni Samuel – wydaje się być typowym klasowym outsiderem: pochodzi z inteligenckiej rodziny, nosi okulary, nie uprawia sportu, a wolny czas spędza przy pianinie. Szkolni koledzy (oczywiście) lekceważą go, a dziewczyny (rzecz jasna) nie zwracają na niego uwagi. Ten pozornie schematyczny obraz szybko się komplikuje. Zgodne małżeństwo rodziców Sama rozpada się, w jego życiu pojawia się Ta Jedyna, a wszystko razem sprawia, że chłopiec zaczyna mieć problemy w szkole.
Spektakl Marii Wojtyszko i Jakuba Krofty (duet dramaturgiczno-reżyserski znany m.in. z „Madame” warszawskiego Teatru na Woli i „Pacana. Historii o miłości” Wrocławskiego Teatru Lalek) żongluje stereotypami trwale obecnymi w teatrze i literaturze dla młodzieży. Nikt – klasowy kujon, tępy osiłek, idealny ojciec, przedstawicielka pedagogicznego „betonu” – nie jest tu tym, kim się początkowo wydaje; bohaterowie wypadają z ról, przypisanych im odruchowo przez widzów, a każde wydarzenie sceniczne okazuje się mieć drugie dno. Z tą slapstickową grą pozorów korespondują rysowane grubą kreską kostiumy i scenografia Anny Chadaj. Groteskowość świata przedstawionego wynikająca z przyjętej komediowej konwencji pomaga młodym widzom zbudować minimum dystansu do bolesnej problematyki spektaklu – bo historia Sama, któremu po rozwodzie rodziców rozpada się świat, musi być (statystycznie rzecz biorąc) również historią wielu z nich.
„SAM, czyli przygotowanie do życia w rodzinie” to także gorzka satyra na system edukacji, obnażająca słabość szkoły jako instytucji, która ma przygotować uczniów nie tylko do kolejnych egzaminów, ale do życia – w rodzinie i poza nią. Spektakl ukazuje, jak bardzo obraz świata kreowany przez szkołę odbiega od rzeczywistego. To groteskowe zderzenie początkowo wywołuje śmiech, ale nie należy dać się zwieść. Komediowo-musicalowy kostium spektaklu podszyty jest smutkiem. Samotność głównego bohatera to bowiem coś więcej niż historia pojedynczego przypadku – to samotność całego pokolenia, nie znajdującego oparcia w tradycyjnych instytucjach opiekuńczych.
Spektakl otrzymał NAGRODĘ ZA NAJLEPSZY SPEKTAKL 20. OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU NA WYSTAWIENIE POLSKIEJ SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ.
9. TEATR IM. H. CH. ANDERSENA – „ZŁY pan” – 18.09 godz. 10.00, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
czas trwania spektaklu: 50 minut / wiek: 6+
autorzy: Gro Dahle i Svein Nyhus
scenariusz i reżyseria: Simone Thiis (Norwegia)
tłumaczenie scenariusza: Agnieszka Jagiełło
asystent reżysera: Daniel Arbaczewski
scenografia i kostiumy: Caroline Berg (Norwegia)
muzyka: Andreas Mjos (Norwegia)
obsada: Mirella Rogoza-Biel, Konrad Biel, Kacper Kubiec, Wioletta Tomica, Daniel Arbaczewski, Mateusz Kaliński
prapremiera: 23 listopada 2014
Autorem oryginału – książki – „Zły pan” jest norweska pisarka Gro Dahle. Chyba po raz pierwszy w literaturze dla dzieci tak mocno i dokładnie opisano sytuację rodziny obciążonej problemem agresji. Mama, tato i syn Boj borykają się z problemem agresji ojca, z którego w momentach „trudnych" wychodzi „zły pan", a dokładnie „źli panowie": ten, co krzyczy, ten, co bije, ten, co niszczy meble, ale i ten, co płacze i potem przeprasza... Książka Gro Dahle zrobiła międzynarodową karierę, bowiem okazało się, że problem agresji w rodzinie dotyczy dzieci pod każdą szerokością geograficzną.
Lubelski spektakl „Zły pan” jest polską prapremierą, a reżyserii podjęła się Simone Thiis, norweska aktorska i reżyser, szefowa Teater Nova z Tonsberg. We współpracy ze scenografką Caroline Berg i kompozytorem Andreasem Mjosem przygotowali materiał spektaklu, który nie jest w swym temacie ani łatwy, ani miły. Ale ważny! Jak mówi sama Gro Dahle, jej książka nie jest książką, którą babcie będą kupować swoim wnukom pod choinkę. Ale ważne jest, by właśnie ta książka znalazła swoje miejsce na półkach szkolnych czy osiedlowych bibliotek.
Projekt przygotowywany we współpracy z Biurem Rzecznika Praw Dziecka w Warszawie, Wydziałem Zdrowia i Spraw Społecznych Urzędu Miasta Lublin oraz Wydawnictwem Ene Due Rabe, wydawcą polskiej wersji książki „Zły pan” oraz innych książek Gro Dahle. Honorowy patronat na projektem „Zły pan” objęła Ambasada Królestwa Norwegii w Warszawie, Rzecznik Praw Dziecka oraz Lubelski Kurator Oświaty.
POKAZY STUDENTÓW
1. PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA TEATRALNA IM. L. SOLSKIEGO W KRAKOWIE FILIA WE WROCŁAWIU – „ZBYT PÓŹNO” – 17.09 godz. 13.30, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu, wstęp wolny
czas trwania spektaklu: 30 minut / wiek: 3+
na podstawie „ZBYT PÓŹNO” Giovanny Zoboli oraz „ONY” Marty Guśniowskiej
adaptacja: Adam Pietrzak
reżyseria: Adam Pietrzak, Paulina Mikuśkiewicz
scenografia: Marianna Lisiecka
muzyka: Tymoteusz Witczak
projekcje: Marianna Lisiecka, Tomasz Syska
obsada: Paulina Mikuśkiewicz, Adam Pietrzak
Zapraszamy na pełną magii i ciepła opowieść o dwóch silnych dziecięcych pragnieniach – o potrzebie wolności i przygody oraz równie silnym pragnieniu miłości i bezpieczeństwa. Historia opowiadana przez Ricardo odkryje przed nami problem nieubłagalnego przemijania i czasu, niosącego miliony wyborów i odkrywającego przed nami morze możliwości. Historia dla najmłodszych i tych starszych, czyli rodziców.
2. AKADEMIA TEATRALNA IM. A. ZELWEROWICZA W WARSZAWIE WYDZIAŁ SZTUKI LALKARSKIEJ W BIAŁYMSTOKU – „ANY-BODY” – 17.09 godz. 17.30, Duża Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu, wstęp wolny
czas trwania spektaklu: 40 minut / wiek: dla wszystkich
scenariusz i scenografia: Magdalena Dąbrowska, Milena Kobylińska, Małgorzata Rytel
reżyseria: Wiesław Czołpiński, Agnieszka Makowska
muzyka: Bobby McFerrin, Mikołaj Trzaska
obsada: Magdalena Dąbrowska, Milena Kobylińska, Małgorzata Rytel
Trzy studentki, zainspirowane sztukami wizualnymi oraz badając możliwości animacyjne ludzkiego ciała, przygotowały serię zabawnych etiud. Wykorzystując własne dłonie, stopy, kolana, łokcie i brzuchy, przy pomocy rekwizytów i szczątkowych kostiumów, tworzą na oczach widzów zdumiewające formy, przedstawiające ludzkie zmagania, rozterki i radości. Spektakl ten można uplasować na pograniczu teatru plastycznego, teatru lalek i teatru tańca. Uniwersalność tej zabawy formą sprawia, że odbiorcą może być każdy – niezależnie od wieku, płci czy narodowości.
ZAINSCENIZOWANE CZYTANIA NOWEJ DRAMATURGII DLA DZIECI I MŁODZIEŻY
- „BAJKA O PSIE, KTÓRY ZERWAŁ SIĘ Z ŁAŃCUCHA” Piotra Rowickiego – 16.09 godz. 17.00, Mała Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
czytają: aktorzy Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
opieka reżyserska: Zuzanna Mukoid
wiek: 7+
Dramat jest próbą odpowiedzi na pytanie, czym jest wolność. To pojęcie dla różnych osób może oznaczać co innego i mieć inną wartość. Niektórzy szukają swobody, by gdy ją znajdą, docenić walory bezpiecznej sytuacji wyjściowej. Są tacy, którzy pragną uciec od jarzma niewoli, a jeszcze inni czerpią przyjemność z posiadania władzy i ograniczania wolności słabszych.
Ciekawy przekrój postaci i odmiennych postaw jest niewątpliwie zaletą sztuki Rowickiego. Tytułowy pies opuszcza znajomą budę Adę oraz łańcuch – Pana Rdzewińskiego i wyrusza w świat. Na swej drodze spotka Błędnego Rycerza, który mimo że nic na świcie go nie ogranicza, nie potrafi odnaleźć szczęścia. Zaprzyjaźni się ze zbuntowanym młodym dzięciołem, który pragnie ucieczki od rutyny mozolnego zdobywania jedzenia. Przejmie się losem klaczy wyścigowej, która dość ma służby u dżokeja oraz niedolą niemogącej odnaleźć męża Bezsennej Królewny. Wreszcie sam pies wpadnie w tarapaty i uzyska odpowiedź na pytanie o własne pragnienia i tęsknoty. Mimo filozoficznego, niełatwego zagadnienia, który stanowi tu główny temat, tekst w sposób lekki i zabawny ujmuje postać rzeczy.
- „BAJKA O KAPCIUSZKU, CZYLI JAK TO Z WDZIĘCZNOŚCIĄ BYŁO”Liliany Bardijewskiej – 18.09 godz. 12.00, Mała Scena Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu, wstęp wolny
czytają: aktorzy Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu
opieka reżyserska: Anna Retoruk
wiek: 4+
Gdzie jest koniec, a gdzie początek? Czy każdy ma gdzieś swoją bratnią duszę? Czy warto pomagać? Aż wreszcie – jak to z tą wdzięcznością było? A zatem – czy warto się odwdzięczać? To podstawowe pytania, które przewijają się od samego początku do końca bajki, i na które odpowiedzi poszukuje główny bohater – wełniany Kapciuszek.
Zaplątany w świat motków, drutów, nitek i igieł przemierza drogę w poszukiwaniu swojego brata bliźniaka – drugiego kapciuszka. Celem małego, wełnianego bohatera jest znalezienie brakującej drugiej połowy po to, aby spocząć na zmęczonych maleńkich stópkach Królewny (znanego wszystkim Kopciuszka), którego uwierają szklane pantofelki. W podróży Kapciuszek poznaje innych bohaterów, pomaga im, ale nie zawsze pomoc Kapciuszka zostaje zauważona i odwzajemniona. „Bajka o Kapciuszku" Bardijewskiej to bajka o przyjaźni, wdzięczności, chęci służenia innym oraz o trudzie odwzajemniania za pomoc.
Po wszystkich spektaklach konkursowych i czytaniach spotkanie z twórcami poprowadzi Justyna Czarnota.
Rezerwacja biletów oraz bezpłatnych wejściówek tel. 74 666 73 40
BIURO FESTIWALOWE:
Teatr Lalki i Aktora w Wałbrzychu
ul. M. Buczka 16, 58-300 Wałbrzych
e-mail: maleprapremiery@teatrlalek.walbrzych.pl
tel. 74 666 73 40, 533 300 423
www.teatrlalek.walbrzych.pl/festiwal
Dyrektor Festiwalu: Zbigniew Prażmowski
Koordynator merytoryczny: Marlena Jasińska-Denst
Koordynator organizacyjny: Irena Gardzielewska
